Zaterdagen

 Zo lang ik me kan herinneren, zijn de zaterdagen een beetje chaotisch. 's Morgens vroeg zijn er de kranten, en daarna probeer ik meestal zo snel mogelijk weg te komen om boodschappen te doen, zodat het nog lekker rustig is in de winkel, en we ook nog een redelijk lange dag hebben om van alles te kunnen doen. Wat meestal enorm tegenvalt, omdat er ook nog kinderen thuis zijn die van alles willen... Als ik dan met een auto vol boodschappen thuiskom, lopen er meestal nog een paar in hun pyjama, wil ik graag snel koffie, moeten de boodschappen uit de auto en in de kasten, wil Max daar heel graag bij helpen maar dat is niet handig, maar willen de groten niet helpen en dat is ook niet handig, worden een paar jongens aangespoord om zich aan te gaan kleden, wordt er ook nog iemand aangespoord om eens op te staan, staat iemand anders met een heel verhaal te wachten dat verteld moet worden, en ligt er een enorme bende speelgoed in de kamer omdat te weinig is aangeleerd dat speelgoed ook weer moet worden opgeruimd na gebruik, en alles voor het grijpen ligt. Omdat de zaterdag meestal de enige dag in de week is dat we overdag allemaal thuis zijn, proberen we ook een paar gezellige momenten in te bouwen. Bijvoorbeeld een bijzondere lunch, of iets lekkers bij de koffie, of allebei natuurlijk. We zitten dan niet aan de eettafel met de lunch, maar in de zithoek, en dat is altijd heel gezellig. En dan gaat het weer in vliegende vaart verder. Er moet er één slapen, een ander wil ergens spelen, Marco gaat naar de bouwmarkt voor het een en ander en enige structuur is ver te zoeken. Ach, zo gaat het nou eenmaal bij ons en het heeft zijn charmes... Waarschijnlijk zijn de dagen dat we niets te doen hebben en dat we iets leuks kunnen ondernemen nog ver bij het heden vandaan. Maar ik vraag me soms wel af of het bij andere gezinnen ook zo gaat ...