Voor wie het leuk vindt om te weten:
Met vier kinderen die bij mij teruggeplaatst zijn is het leven niet één twee drie weer normaal. Er is veel tijd nodig voor begeleiding op verschillend gebied, binnenshuis en elders, en het is maar goed dat ik niet vastzat aan een vaste baan toen ik aan dit hele avontuur begon.
Naast het schrijven van mijn boek, waar veel tijd in kon zitten terwijl ik verder gewoon thuis was, heb ik daarom niet veel geïnvesteerd in mijn werk als opruimcoach. Incidenteel is er wel een klant geweest, en dat is ook ontzettend leuk, maar ik werf niet actief. Wat er komt, komt "vanzelf" naar mij toe.
Op twee vaste dagen per week werk ik drie uurtjes op een boekhoudkantoor. Voor mij ideaal, niet eens zozeer vanwege de inkomsten, maar vooral door het ritme en de weekstructuur. Dit past precies op een dag tussen het naar school brengen en weer uit school halen van mijn jongste zoon, die nog in zijn oude woonplaats naar school gaat waardoor het heen en weer rijden op zich al veel tijd kost. En dan hebben we ook nog de hond.
Langzaam maar zeker merk ik dat er meer ruimte komt. Ik krijg meer zin om dingen aan te pakken, geniet van het werken en van de rust tussendoor. En ik heb voldoende tijd voor alle afspraken (ongeveer 3 à 4 per week) met de begeleiding die we hebben zodat het de goede kant op blijft gaan.
Geen standaard werkweken dus, maar het is precies goed zoals het is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten