Ik ben nooit goed geweest in het herkennen van automodellen. Ik vond dat ook nooit nodig - en nog steeds niet. Maar met acht zonen ontkom je er toch niet snel aan dat dit af en toe onderwerp van gesprek is. Tegenwoordig rijd ik twee keer per dag 20 minuten met een van mijn zoons in de auto, goed voor de mooiste conversaties - of zwijgzame momenten vol stille reflectie.
Mijn zoon blijkt een goede leraar voor mij op het gebied van het herkennen van automerken. Hij leerde mij afgelopen week dat je een BMW aan de voorkant op afstand kunt herkennen, omdat dit een auto is met twee neusgaten, met een tussenschotje ertussen.
Warempel, dat had ik nou nooit zelf opgemerkt - maar dit vergeet ik niet meer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten