03 maart 2020

Meer over het onderbewustzijn - Murphy

 Nog een boek. Tja, ik heb een hele tijd heel veel tijd gehad om te lezen, te lezen en nog eens te lezen. En ik blogde niet. En nu wel. Vandaar dus.


Veel boeken die ik heb gelezen en waarover ik schrijf, zijn mij aangeraden door  mijn coach. Zo ook dit boek. Voor mij was dit boek op weer een heel andere manier verrijkend dan het boek van Ap Dijksterhuis. Meer gericht op persoonlijk leven. Op resultaat halen uit je leven. Ik heb er destijds heel wat aantekeningen over gemaakt, waaruit ik nu dit blogje destilleer:

Murphy kent de bijbel en koppelt zijn kennis en inzicht op een vernieuwende manier aan de voor mij al lang bekende teksten. Ik vind dat heel verfrissend, want wie zegt dat het geloof saai en voorspelbaar moet zijn?

Murphy maakt een vergelijking met een stuk ijzer. Als dit gemagnetiseerd is, kan het wel 12 x zijn eigen gewicht optillen, maar als het gedemagnetiseerd is, tilt het helemaal niks op. Zo zegt hij dat geloof en vertrouwen als het ware ons kunnen magnetiseren, waardoor wij veel (erg veel) kunnen bereiken, maar als wij geloof en vertrouwen kwijtraken, worden wij beheerst door twijfels en angsten.

Het mooie is dat we deze kracht (levenskracht, scheppingskracht) al in ons bezit hebben, die is er door de Schepper in gelegd. Om er volledig gebruik van te kunnen maken, hoef je "alleen maar" te begrijpen hoe het werkt, zodat je het kunt gebruiken en toepassen.

Murphy maakt heel duidelijk hoe belangrijk je gedachten zijn. Stel je voor dat je innerlijk is als een tuin. Je bent zelf de hovenier die voortdurend gedachten plant in je onbewuste geest. Wat denk je dat er groeit in zo'n tuin als er steeds gedachten worden geplant die er zo uitzien: "wat ben ik toch dom", "wat zouden ze van mij denken", "ik ben te dik" etcetera?
Ik heb heel erg moeten wennen aan deze manier van denken, maar inmiddels ben ik er aardig mee vertrouwd geraakt. Zozeer, dat ik het niet raar vindt om te lezen dat elke gedachte een oorzaak ergens van is, en elke omstandigheid een gevolg. Dit is nogal verstrekkend, om te denken dat je eigen omstandigheden veroorzaakt zijn door je eigen gedachten...

Het ironische is dat je altijd bewijs zult vinden voor je eigen manier van denken. Dat is het logische gevolg van wat ik hierboven schreef. Als je in een problematische situatie zit en je bent ervan overtuigd dat de ander de schuld daarvan heeft, zul je daar voldoende bewijs voor vinden. Dat is jouw zuivere waarheid. En voor de ander - echt waar - is het precies het omgekeerde.

Voor mij heeft het dit uitgewerkt, dat ik als het ware andersom ben gaan leven: eerst kies ik mijn realiteit, dan ga ik de gedachten koesteren die die realiteit ondersteunen en dan ga ik daarna zien dat het mijn echte realiteit is geworden.
Je kunt het ook heel christelijk formuleren: eerst vraag ik aan God een gezegende situatie, ik geloof dat ik het heb ontvangen, en daarna gaat het ook echt gebeuren. Voor mij is dit precies hetzelfde, en ik heb talloze voorbeelden hiervan zelf meegemaakt en van anderen gelezen.

Het leven is zo ontzettend mooi... 


Geen opmerkingen:

Mijn website

 Zou ik tussen al het schrijven door nog vergeten dat er ook nog een blog was... Mijn blog staat niet meer op nummer één als ik aan schrijve...