Er zitten heel veel kanten aan het hebben van kinderen in pleegzorg. Hierover kan ik de komende tijd schrijven. De redenen voor een uithuisplaatsing kunnen heel divers zijn, maar één ding hebben ze gemeen: de ouders zijn niet in staat om de kinderen voldoende veiligheid en stabiliteit te bieden in hun eigen situatie. Mooier dan dat kun je het niet maken. Je bent nu eenmaal samen gezaghebbend ouder, en het is je taak om samen een veilige situatie te scheppen.
Dat dit niet kon, was een enorme klap. En met het zicht dat ik nu heb, was het nog steeds niet te voorkomen. Je kunt alleen maar "goedgekeurde" ouders zijn, als je in staat bent om naar de behoeften van het kind te kijken en die te vervullen zonder dat je jezelf in de wielen rijdt door strijd met de andere ouder. En dat is wederzijds uiteraard. Zo'n strijd gaat altijd ten koste van de veiligheid, voorspelbaarheid en stabiliteit van de kinderen. En dat zagen de medewerkers van de Kinderbescherming bij ons gebeuren. Het advies om de kinderen uit huis te plaatsen was zelfs onverwacht voor de zeer betrokken hulpverlening die we al hadden, dus je kunt wel nagaan hoe hard dit is aangekomen.
Nu het schuldgevoel. Dat was er, uiteraard. Hele bergen.
- omdat ik het niet heb voorkomen
- omdat er eentje, die bijna 18 was, zo abrupt voorgoed het huis moest verlaten zonder een harmonieuze, logische ontwikkelingslijn daaraan voorafgaand
- omdat twee van de andere kinderen zich niet prettig voelden op de plek waar ze kwamen
- omdat de kinderen hun moeder niet bij zich hebben op de momenten dat ze het moeilijk hebben
- omdat je als ouder voor je kinderen moet kunnen zorgen
- omdat ik niet in staat ben geweest om het huwelijk goed te houden of te krijgen, ook al dacht ik dat ik wist hoe het werkte in het leven
GELUKKIG weet ik raad met dit schuldgevoel. Nu ik dit zit te typen, heb ik weliswaar een brok in mijn keel, maar ook grote rust daaronder. Want ik weet dat het niet anders had gekund. En ik weet bovendien dat aan alles wat ik als negatief zou beschouwen, ook positieve kanten zitten.
Waarover later meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten