Op mijn blogje van gisteren schreef Ellen een prachtige reactie. Over dat je een ingeving kunt krijgen - een drang om iets te doen - en dat dat dan precies gebedsverhoring voor iemand anders kan zijn. Hoe dit werkt, wordt volgens mij beschreven in het boek Engelen in mijn haar van de Ierse Lorna Byrne. Dit boek zat jaren geleden als bookazine bij de Libelle, en in een opwelling heb ik dat toen meegenomen.
Lorna beschrijft haar eigen wonderbaarlijke leven in dit boek (later schreef ze er meer), vooral op het gebied van engelen, die zij heel vaak gewoon kan waarnemen. Zij schrijft dat ze zag dat een groenteman rotte appels onderin een tas van een klant wilde doen, met gewone appels erbovenop, dat een engel die groenteman iets influisterde, en ze zag dat hij daar niet naar luisterde. Dit heeft mij doen beseffen dat het bij mij ook zo werkt. Als ik zo'n "ingeving" krijg, dan komt dat niet uit mijzelf omhoog, maar het kan heel goed zijn dat God daar zijn engelen voor gebruikt. Waarom niet?
Lorna is katholiek opgevoed, met het idee dat God alleen de katholieken hulp geeft. Maar voor haar klopte dat beeld niet, want ze zag bij de protestantse kerk óók legioenen van engelen als daar een dienst was.
En zo is het boek op veel manieren een eye-opener voor mij geweest. Het was voor mij het begin van mijn eigen ervaringen met engelen - waarover morgen meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten