Een ongewone verjaardag

 Gisteren was mijn verjaardag. Gisteren was dus ook de dag dat ik naar de kaakchirurg ben geweest, en het was maar goed dat ik die afspraak niet heb uitgesteld, want ik werd zo langzamerhand ziek van de ontsteking.

Gelukkig trof ik een zeer bekwame kaakchirurg - zegt mijn gevoel - want het is me reuze meegevallen. Als je je ogen dichthoudt zie je niet hoeveel bloed er door het slangetje voor je gezicht wordt opgezogen, en als je je niet al te veel probeert voor te stellen wat hij precies aan het doen is, kun je heus ontspannen in de stoel zitten en wachten tot het is afgelopen.
Na een half uurtje liep ik met een zak ijs tegen mijn wang gehoorzaam naar de ziekenhuisapotheek om pijnstillers en spoelmiddel (vervanging voor tandenpoetsen de eerstkomende dagen) te halen. De rest van de dag heb ik me heel rustig gehouden en kwam het verjaardagsgevoel in volle hevigheid opzetten toen de junioren mij met cadeautjes begonnen te overladen.

Als je nog wat ideetjes wilt wat je kunt geven aan iemand die alles al heeft:

• misschien is er toch nog iets kapot of roestig? zo kon ik vragen - en krijgen - een koffiebus, een beschuitbus, een trommel voor ontbijtkoek, een pannelikker en een flesseschraper
• soms krijgen mensen ineens een nieuwe hobby. Ik heb een paar boeken over patroontekenen gekregen - vernieuwde edities waarin de mogelijkheden van deze tijd (zoals rekbare stoffen en gebruik van computer) zijn verwerkt. De boeken zijn van Winifred Aldrich en in het Engels.
• van mijn dochter kreeg ik afgelopen weekend toen ze even vanuit het hoge noorden was afgedaald, een tube handcrème van Rituals. Om in het zicht te zetten en om vaak te gebruiken, zodat ik veel aan haar kan denken.
• van onze oudste junioren kreeg ik een waardebon voor een koffiehuis/broodjeszaak om samen met mijn man te gebruiken. Heel origineel verpakt in een koffiebeker met een laagje koffiebonen. Soms vraag je je af hoe mensen aan die leuke ideeën komen!

's Avonds zat ik nog steeds te wachten op een opkomende pijn op wanghoogte. Uiteindelijk heb ik toch maar zo'n zakje pijnstiller genomen, want behalve pijnstillend - wat niet nodig was - werkt het ook ontstekingsremmend, en ik wilde niet met koorts wakker worden. Hetgeen niet gebeurde. En nu zit ik te twijfelen of ik die pijnstillers nog wel zal gebruiken. Het doet gewoon geen pijn. Iemand een goed advies?

Inmiddels heb ik het advies opgevolgd om gewoon de kaakchirurgie te bellen. Pijnstillers mag je laten staan als je geen pijn hebt. Gelukkig maar!