Evolutie

 De komende twee dagen zijn wij weg en omdat ik twee dagen niets zal kunnen plaatsen, deze dag een zware overdenking ... Nu er in de kranten zoveel over schepping/evolutie te vinden is vanwege het Darwinjaar, wil ik mijn gedachten over evolutie daarbijvoegen. Misschien ben ik te weinig wetenschappelijk aangelegd, maar ik denk toch niet dat ik echt dom ben, en ik probeer met mijn gezonde verstand na te denken en te begrijpen wat ik zie, lees en hoor. Daarom moet mij van het hart dat ik niet kan begrijpen hoe een weldenkend mens in evolutie kan geloven. Als ik het goed heb begrepen, is de mens langzaamaan geëvolueerd uit de minder hoge diersoorten, die op hun beurt weer geëvolueerd zijn uit de lagere diersoorten, etc. Zou dat dan betekenen dat de mosselen die wij nu op het strand zien liggen, over ik weet niet hoeveel jaar ook gewervelde dieren zullen zijn? En de apen van nu, zijn die over tientallen miljoenen jaren mensen? Als je daar wat verder over nadenkt, dan moeten er toch miljarden tussenvormen tussen al die soorten te vinden zijn, levend of als vondst? Verder kan ik maar moeilijk geloven dat er zoiets moois als een mens, of zelfs maar bijvoorbeeld een sneeuwklokje, vanzelf kan ontstaan. Helemaal niet als ik naar onze tuin kijk, waar toch echt heel veel ingrijpen van onze kant nodig is om een beetje in fatsoen te blijven. M.i. staat het geloven in de evolutie gelijk aan het geloven dat er in de natuur geleidelijk aan een prachtig park ontstaat, terwijl de harde werkelijkheid is dat als je de natuur aan zijn lot overlaat, binnen de kortste keren een oerwoud van onkruid ontstaat, en je niet eens meer kan ontdekken waar ooit de paden hebben gelopen. Eigenlijk jammer toch, het was wel handig geweest als alles vanzelf steeds mooier werd...