Uithuisplaatsing - wisseling van voogd

Er waren diverse redenen waarom we een nieuwe gezinsvoogd kregen. Aan een wisseling van voogd zitten meerdere kanten. Aan de ene kant gaat alle opgebouwde persoonlijke kennis - het "gezinsgevoel" - van zo'n voogd verloren. Een nieuwe voogd moet weer helemaal starten met het opbouwen van persoonlijk contact. Aan de andere kant kan het geen kwaad dat er iemand met een frisse blik de zaak oppakt. Ook waren de twee voogden onderling nogal verschillend, en ik heb het idee dat de nieuwe voogd als persoon veel beter bij ons als gezin past. 

Hoe dan ook, een nieuwe voogd kwam er, daar had ik zelf niets over te zeggen. En deze voogd begon op een ietwat ongelukkig moment: precies op de dag van de zitting over de nieuwe verlenging, die de vorige voogd nog had aangevraagd. Omdat de vorige voogd op vakantie was toen de zitting was, kon het gewoon even niet anders. Feit was wel dat de voogd in een zitting belandde waar mensen met elkaar over een zaak praatten die al wat langer liep, met dezelfde betrokken rechter, waar dingen werden behandeld die zij zelf niet had bedacht maar als dossier op haar bureau had gekregen. 

Grappig hoe je op zo'n eerste ontmoeting reageert. Met de eerste voogd heb ik vooral veel gelegenheid gehad om mijn eigen oordelen over haar te vinden en aan te pakken. Om te zien dat ze onder die professionele houding, de make-up en de hoge hakken echt wel een hart had zitten dat vooral uitging naar de veiligheid van kinderen, ook mijn kinderen. Om te snappen dat ze haar eigen omstandigheden en achtergrond had, die misschien wel invloed hadden op haar manier van denken en doen, maar dat ik daar ook iets van mezelf tegenover mocht stellen. Dat ik mocht groeien in mijn eigen visie, en dat ze die best wel in overweging wilde nemen. 

Toen de tweede voogd kwam, was ik zelf al een heel stuk verder in mijn eigen proces. Dat zal ongetwijfeld schelen. En verder was het een verademing dat dit een vrouw was op gympen en in een spijkerbroek. Zonder make-up, en met losse pieken haar. Van de eerste voogd raakte ik nog geregeld uit balans (door alle bij elkaar opgetelde factoren), toen de tweede voogd begon stond ik al stevig in mijn schoenen. Ik ben zelfs begonnen om haar visie over opvoeden uit te dagen - daarover later meer!