19 maart 2012
Groen
Altijd leuk, die acties waarbij je iets aan familie en vrienden moet verkopen... niet dus. Als de junioren van de lagere school weer eens zo'n actie in de maag gesplitst krijgen, zijn we altijd extra blij dat Casper op een andere lagere school zit. Deze keer had elk kind op school een tekening gemaakt waarvan verjaardagskaarten gedrukt werden. En dan mochten ze setjes van zes van diezelfde kaarten verkopen voor zes euro per setje. Reken maar uit, dat is dan vier keer zes is vierentwintig pakjes kaarten. Aan de buren verkopen? Als er in alle straatjes van je omgeving ook schoolgenootjes wonen? Vergeet het maar. Familie? Ja hoor, maar wel tot op zekere hoogte.Kortom, dit soort dingen nemen wij een beetje luchtig. Dat hebben we wel geleerd. Ook al kreeg elk kind dat alles verkocht een verrassing.
Twee kinderen verkochten - tot onze vreugde - wel alle kaarten. Met grote dank aan degenen met wie we samen waren op die ene zondag dat we de setjes kaarten wèl bij ons hadden. En zij kregen de verrassing.
Inmiddels is de verrassing al aardig groen geworden. Maar dat is ook de bedoeling. En de twee junioren geven ze om beurten een grote slok water.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Mijn website
Zou ik tussen al het schrijven door nog vergeten dat er ook nog een blog was... Mijn blog staat niet meer op nummer één als ik aan schrijve...
-
Hoewel dit jaar geen goed walnotenjaar was in onze tuin, zijn er toch genoeg goede noten om deze taart tenminste één keer te bakken. Dat is...
-
Zou ik tussen al het schrijven door nog vergeten dat er ook nog een blog was... Mijn blog staat niet meer op nummer één als ik aan schrijve...
-
Dit superlekkere zoete brood lijkt wel gebak! Omdat er melk en ei door het deeg zit, rijst het deeg voornamelijk in de koelkast. Een filmpj...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten