Speculaasjes (met volkoren meel)

 Sommige mensen vinden dat speculaasjes horen bij de Sinterklaas-tijd. Wij vinden dat speculaasjes horen bij de tijd-dat-er-weer-een-grote-oven-in-de-keuken-staat. Dus werd er vandaag gebakken. Met heel veel plezier, want we hebben een heuse speculaasplank! Waaraan al heel wat zoete herinneringen kleven.

Wil je net iets gezondere speculaasjes dan die van de supermarkt? Je zou dit recept kunnen uitproberen. Heb je geen speculaasplank? Maak dan gewoon platte koekjes, zo'n 3 mm dik. Formaat naar wens.

Doe 110 g margarine met 90 g rietsuiker en een klein beetje zout in een kom. Roeren tot alles zacht is. Doe er dan 3 flinke theelepels speculaaskruiden bij, 100 g volkoren meel en 100 g zelfrijzend bakmeel. Een klein scheutje melk (of een eetlepel losgeklopt ei - als je weet wat je met de rest van het ei wilt doen). Goed door elkaar kneden tot het niet te droog en niet te nat is. Een samenhangend stuk deeg dus, dat niet aan je handen plakt.

Vanaf hier is het erg leuk om met kinderen te doen: Bestrooi een speculaasplank met bloem, klop het teveel eraf en duw het deeg in de vormen. Het mag er aan de bovenkant bovenuit steken. Klop het deeg goed aan, houd je ene hand op het deeg, en snijd met een mes het teveel aan deeg eraf, horizontaal over de plank heen en weer snijden. Zoek evt. op Youtube naar een filmpje. Draai de plank met een flinke klap om op het aanrecht, help evt. met een scherp mesje de koekjes om los te komen aan de randen.

Leg de speculaasjes op een bakplaat en bak ze 20 minuten op 170 graden.

Wat een geweldige jongens hebben we toch!

 'Mam, kun je van mij een foto maken?'

(geeft alvast een houding aan)

'En als ik dan later een vader ben, dan ga ik naar jou toe en dan vraag ik: heb je nog een foto van mij toen ik 6 was?'

'Als je er twee maakt, dan hebben we er allebei een.'

Onzichtbaar water

 

Als je soda in huis hebt, is het erg leuk om dit experiment uit te voeren! Met een beetje bombast kun je er zelfs een soort goocheltruc van maken, want het ziet er echt heel gek uit: je giet onzichtbaar water uit de beker op de kaars, zodat die dooft.

Wat moet je doen? Neem een hoge beker en giet daar een centimeter azijn in. Doe er een theelepel soda bij. In het gebruis en geborrel dat hierop volgt, wordt koolzuurgas gemaakt, en dat is zwaarder dan lucht. Het blijft dus in de beker zitten. 'Giet' nu voorzichtig het koolzuurgas op een brandende kaarsvlam, die zal daardoor direct doven.
In het boek wordt gezegd dat je door een wc-rolletje moet gieten, maar het lukt bij ons ook gewoon zo.

Waarom dooft de vlam nu? Heel eenvoudig, omdat er geen zuurstof meer bij kan komen. De junioren vonden het zó leuk, dat we hetzelfde experiment wel vijf keer hebben gedaan!

Even 'wennen'

 Het is zo genieten van Tim! Hij is volgens mij best goed met taal en wil het graag goed zeggen. De 'r' is natuurlijk altijd moeilijk. Tim heeft een poosje als een klein Chineesje gepraat, door voor elke 'r' een 'l' te zeggen. Dat klonk natuurlijk heel koddig.

Nu zit hij in een volgende fase: voor elke 'r' een 'w'. Niet aan het eind van een lettergreep, maar als hij duidelijk hoorbaar moet worden uitgesproken.

Zo hebben we een heel lijstje met leuke woorden, en dan uit de mond van zo'n dreumes van 2:

even wennen
een, twee, dwie
Hewe, houd ook deze nacht, over Timmie twouw de wacht
duifies, duifies, kom es bij Gewwitje
een voor de meester, en een voor zijn vwouw
ewin, ewop (erin, erop)
en tijdens het fietsen zagen we 'gwas, gwas, en nog meer gwas'

's morgens wil hij een bwoodje met pasta, en melk met een wietje

en zo zou ik elke dag aanvullingen kunnen  toevoegen...