Al een paar jaar bemoei ik me niet met het opzetten van de kerstboom. Wel zo makkelijk, alleen een paar aanwijzingen geven, en de junioren vinden het heerlijk om te doen - en om later van hun eigen werk te genieten. Helaas hadden ze dit jaar niet zo goed geluisterd naar de raad om de breekbare ballen in de bovenste helft van de boom te hangen vanwege Tim. - 'O, zijn die ballen breekbaar? Ja, ik zie het, daar valt er een stuk. Uit de weg, er liggen scherven!' Friso gooit van een afstandje de bal die hij net wilde ophangen terug in de doos - alweer eentje stuk...Afijn, een paar dagen later is intussen wel duidelijk geworden dat Tim onweerstaanbaar wordt aangetrokken door de boom. Getuige de nieuwe scherven eronder en het aantal keer dat we hem moeten laten stoppen met schudden aan de boom... Gauw haal ik de breekbare ballen uit de boom - en ontdek dat de junioren deze keer wel heel creatief zijn omgegaan met het begrip 'veilig ophangen'. Een bal is zomaar los tussen de takken gestopt, een andere heeft geen ophangdingetje, en is met het open bovenkantje over een tak geschoven. Etcetera.
Gelukkig hebben we ook een veilige plek voor de ballen (zie foto). En nog een lichtsnoer.
Tim heeft intussen een andere hobby ontdekt. Op het knopje van de verdeelstekker duwen waar de computer op is aangesloten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten