Regelmatig kijk ik met verbazing naar mezelf. Ben ik echt dezelfde persoon als degene die het nooit voor elkaar kreeg om het huishouden op rolletjes te laten lopen? Nu heb ik alles in orde en dat is echt een wereld van verschil!
Voorheen lagen er her en der stapeltjes met dingen die nog moesten gebeuren. Dan liep ik erlangs en dan dacht ik: o ja, dat moet ook nog. En na twee weken dacht ik: o ja, dat moet ook nog gebeuren. En het gebeurde nooit.
Of ik nam me voor om de kinderen wat meer hun eigen spullen op te laten ruimen, deed vol goede moed een poging, maar liet dat zachtjesaan weer wegglijden en dan was ik weer degene die hun rommel opruimde, bij voorkeur als ze zelf niet thuis waren.
Overigens betekent alles in orde niet dat ik in een etalage woon, of in een artikel voor een woonblad. Je kunt zien dat hier geleefd wordt en dat is helemaal prima. En er zijn ook nog dingen die nog aan de inrichting moeten gebeuren, zoals het zomen van een aantal van de IKEA-gordijnen, die weliswaar kant en klaar zijn, maar moeten worden ingekort.
Toch ben ik een ander mens. Ik weet veel beter wat ik wil, en hoe ik het graag zie om me heen. Neem de verantwoordelijkheid voor wat er moet gebeuren, en neem ook regelmatig ontspanning. In balans. Loop ik ergens langs waarvan ik denk: o ja, dat moet ook nog gebeuren, dan doe ik het. Meestal een kleine moeite, groot plezier.
Ik weet wel waardoor het komt hoor. Ik ben niet meer aan het overleven. Ik leef nu. En ik vind het leven geweldig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten