21 december 2010

ASS in de vakantie

 Kinderen met autisme vinden vakantie wel moeilijk, zelfs als het de kerstvakantie is. Dan zijn er ineens zeeën van vrije tijd, en vrije tijd is een probleem. Casper vraagt constant wat hij moet doen, en als ik iets voorstel, zegt hij nee (behalve als het computeren is). Dus zeg ik dat hij zelf iets mag verzinnen om te doen, en dan wordt hij kwaad. Dan ben ik geen goede moeder volgens hem, doe zeven miljoen dingen verkeerd, ik had nooit met papa moeten trouwen, etc. etc. etc.

Niet fijn. Voor de rest van het gezin niet omdat er een gefrustreerd jongetje loopt te roepen. Voor Casper niet omdat hij zelf niet weet wat hij wil en omdat ik hem (nog) niet begrijp of weet hoe ik hem kan helpen. Voor mij ook niet, omdat ik knalhard tegen mijn onvermogen aanloop om voldoende leuke invulling van al die vrije tijd te geven, om zo een ontspannen jongen tevoorschijn te toveren.
Gelukkig kan ik intussen al aardig relativeren, en weet ik dat hij het niet meent zoals hij het zegt. Maar als we tien minuten later gezellig samen in de keuken bezig zijn een warme lunch klaar te maken, vecht ik intussen wel tegen mijn tranen. Want het doet toch pijn om zo uitgescholden te worden, ook al weet je dat hij je echt wel lief vindt, ook al zegt hij het niet met die woorden.

's Middags rijd ik samen met Ben in de auto, CD'tje aan met dierenliedjes van Elly en Rikkert. Op een gegeven moment hoor ik dit coupletje:
als het beertje bromt
weet ik precies hoe of dat komt
ik word niet kwaad
net als Fransiscus, die zijn taal verstaat
En dat was nou net waar ik vandaag mee bezig was geweest. Niet dat ik al precies weet hoe het komt dat het beertje bromt, maar ik ben wel onderweg. Ik begrijp al veel meer dan eerst. En GELUKKIG word ik ook niet kwaad!

's Avonds praat ik nog even met Casper na over de dag. We spreken af dat we op zoek gaan naar leuke bezigheden voor in de vakantie (behalve computeren dan). En ik vraag hem of hij kan begrijpen hoe het voor mij is als hij zo gaat schelden. En hij zegt ja. En hij wil proberen om daar meer bij na te denken. De schat!

Geen opmerkingen:

Mijn website

 Zou ik tussen al het schrijven door nog vergeten dat er ook nog een blog was... Mijn blog staat niet meer op nummer één als ik aan schrijve...