Een van de beste eye-openers die ik kreeg van degene die bij ons MDFT-therapie zou doen, was vastgelegd op een A4-tje dat hij bij een van de gesprekken op tafel legde. Het waren regels voor communicatie die worden ingezet bij vechtscheidingen. Helaas heb ik van dat A4-tje maar één ding onthouden, en dat is dat het woord verdedigen stond in het rijtje van dingen die je NIET moet doen.
Dat was wel heel raar om te horen. Als iemand je van de gekste dingen beschuldigt, dan is het een heel natuurlijke en logische reactie om jezelf te gaan verdedigen. En het is een raar idee dat je daarmee eigenlijk alleen maar meer bijdraagt aan het verbale geweld.
Toch is deze les wel geland gelukkig. Hoe het werkt, waarom het net zo min helpt om te verdedigen als aan te vallen, is wellicht het makkelijkst te zien bij ruzies van anderen. Of als je het heel simpel voorstelt: je houdt het welles-nietes-spelletje in stand. Je komt allebei alleen maar vaster te zitten in je eigen mening.
In de tijd van die gesprekken had ik nog geen idee hoe het dan wel moest. Het beste wat ik toen wist, was om mijn mond gewoon te houden, en niet meer te luisteren. Dat vond ik al heel knap van mezelf, maar het bracht natuurlijk niet de oplossing.
Eigenlijk toch gek, dat je zo compleet anders tegen dingen aan kunt gaan kijken, zoals in dit geval het oprecht verdedigen van jezelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten