Er waren twee poppetjes, Groen en Blauw. Groen was prachtig op zijn manier, helemaal groen en hij was gelukkig zo. Blauw was ook prachtig op haar manier, helemaal blauw en ook gelukkig. Groen en Blauw leerden elkaar kennen. Groen wilde dat blauw net zo gelukkig zou worden als hij. Daarom zei hij tegen Blauw: ik weet wat goed is, ik ben namelijk groen en ik ben gelukkig. Jij moet ook groen worden, dat is goed voor jou. En Blauw dacht: ik hou van Groen, laat ik dat maar doen, want wat maakt het eigenlijk uit? En zij werd groen. Nu waren ze allebei groen, en er waren geen problemen tussen hen.
Als ik dit verhaal aan mijn kinderen vertel, dan vraag ik aan hen: wie was hier de goede en wie de verkeerde? En - gelukkig - alle kinderen aan wie ik het vroeg, zeiden: ze waren allebei niet goed bezig. Het is niet goed om een ander te overheersen, maar het is óók niet goed om je te laten overheersen. Allebei precies even destructief.
Je kunt er behalve een kleur ook diagnoses aan hangen. Hoeft niet, het helpt namelijk niet. Maar omdat ik toch het woord codependentie heb gebruikt, hang ik die wel aan het blauwe poppetje. En hiermee wordt hopelijk duidelijk hoe destructief het is als je een blauw poppetje bent die omwille van de lieve vrede groen wordt.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten