Wat is het heerlijk als kinderen weten wat ze later willen worden. In elk vriendenboekje hetzelfde invullen bij zo'n vraag. Een van de junioren wilde altijd boer worden. Nu weet hij dat niet zo net meer. Maar over hem heb ik het nu niet.
Ben weet wel wat hij later wil worden. Hij gaat een eigen restaurant openen. Regelmatig komt hij erop terug - zomaar ineens. Dan heeft hij zitten denken en dan zegt hij met glimmende oogjes: de mensen kunnen zélfs bij mij ontbijten. Sjonge, denk ik dan, hoe moet hij ooit aan zijn slaap komen? Of hij biedt een van zijn broers alvast een baan aan. Waar het restaurant moet komen, is nog niet helemaal duidelijk, maar hij zal wel een huis vinden dat hij kan slopen, om op de leeggekomen plek een restaurant op te bouwen.
Heerlijk he, zo'n kind dat alles al voor zich ziet? En vind je hem niet charmant, met zijn linker oog een beetje kleiner dan het andere?
Ik zeg het niet tegen hem, maar ik moet nog zien dat hij die branche in gaat. Als ik vraag of hij me helpen wil in de keuken, heeft hij meestal niet zo'n zin...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten