28 februari 2011

Geen idioten en sukkels meer


 Al drie dagen zijn er geen idioten en sukkels meer gesignaleerd bij ons thuis. En ze zijn vastbesloten om voorgoed weg te blijven. De duidelijke bewijzen van hun afwezigheid staan op ons whiteboard. Ja, een heus beloningssysteem... dat leek namelijk de enige werkende methode om Casper te helpen te stoppen met anderen uit te schelden voor idioot en sukkel. Vorige week nog zei hij dat het hem nooit zou gaan lukken. Hij heeft immers PDD-NOS, en dat vond hij een prima excuus. Maar toen we een systeem bedachten waarbij hij kan sparen voor speelgoed, ging hij inééns zijn gloeiende best doen. En met succes: hij werd zaterdag bijvoorbeeld drie keer erg boos op een van zijn broers, maar dacht aan de belofte en het ergste wat hij zei was: kop dicht! En nu maken we 's avonds samen een leuk lachend gezichtje van het afwachtende lege rondje. Als het gelukt is tenminste. Twee keer per tien dagen mag hij een rood huilend gezichtje hebben. Want realistisch zijn we natuurlijk wel.

Stiekem denk ik er al over na wat we gaan doen wanneer het steeds makkelijker gaat. Dat we misschien het aantal rondjes vergroten waarbij hij maximaal twee keer in de fout mag gaan. Of dat we het onderwerp gaan verleggen van niet schelden naar het volgende stapje op de 'boosheidsladder' (uit het boekje Leer je kind omgaan met boosheid van Ross Campbell).

De broers zijn niet jaloers. Dat rijmt, maar het is ook waar. Ze kunnen zelf namelijk meehelpen door Casper niet uit te dagen, en ze mogen vervolgens ook spelen met het speelgoed dat hij mag uitkiezen.
Vanmorgen heb ik onze nieuwe afspraak aan Caspers juf verteld. Even later heeft Casper het uit zichzelf ook nog aan haar verteld. Gelukkig maar, want dat betekent dat hij niet van plan was om zich er op school niets van aan te trekken.

Aan Casper heb ik verteld wat een held hij is. In de bijbel staat dat wie zichzelf beheerst, sterker is dan iemand die een stad inneemt. Dat hij steeds meer bij die mensen gaat horen die zichzelf beheersen, is een geweldige gedachte, niet alleen voor mij, maar ook voor hemzelf!

Geen opmerkingen:

Mijn website

 Zou ik tussen al het schrijven door nog vergeten dat er ook nog een blog was... Mijn blog staat niet meer op nummer één als ik aan schrijve...