Tot nu toe deed Max elke middag braaf z'n middagslaapje. Nou ja, braaf... het gebeurde steeds vaker dat hij daarna beneden kwam met bijvoorbeeld babylotion in zijn haar. Of met een andere broek aan. Of twee. Het was dus al duidelijk aan het worden dat hij eraan toe zou zijn om het middagslaapje over te slaan.
Deze week was het helemaal duidelijk. De boodschap is eindelijk bij mij aangekomen. Max was namelijk heel stilletjes uit bed gekomen en had een doosje behanglijmpoeder in de wasmachinebakjes geleegd. Toevallig kwam ik eraan op het moment dat hij een zakje met cementpoeder erachteraan wilde kieperen. Dat was eergisteren. En gisteren vond ik hem een kwartier nadat ik hem naar bed had gebracht op de wc boven. En na een half uur weer. Beide keren heb ik hem weer in bed gelegd met de mededeling dat hij nu echt moest gaan slapen, maar nee hoor: weer een poosje later was hij vrolijk aan het springen in de kamer waar broertje Tim sliep, maar inmiddels ook wakker was geworden.
Nu geef ik het op. Onze spring in 't veld is gewoon niet te vangen. Ook niet op de bank met een DVD of zo (dat deed ik met de andere jongens in deze fase vaak), dus ik zal eraan moeten geloven. De Maxloze tijd wordt vanaf nu beperkt tot de nacht.
Kinderen opvoeden - 't is net een drukke baan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten