In de drukte van het inpakken was ik een aantal dagen geleden Max kwijt, en bleek hij te zitten waar dat absoluut niet mocht: in onze slaapkamer, waar hij tot zijn grote vreugde een voorraad uit de kast gehaalde flesjes after shave en heren-eau-de-toilette aangetroffen had. Naar de indringende geur te oordelen had hij er ook eentje opengekregen... De dag erna heb ik ons bed uit elkaar gehaald en naar beneden gebracht, en toen hadden we het luchtje in de huiskamer. Na nog een nacht werd ik zo kotsmisselijk van de lucht, die in het beddengoed leek te zitten, dat ik alles in de wasmachine heb gestopt: dekbed, kussens, moltons, onderlakens en overtrek. Helaas rook ook het matras ernaar, en ik wist niets anders te verzinnen dan de matrassen om te keren. Alles lekker schoon weer op bed, en wat denk je: daar hebben we het bekende luchtje weer. Het heeft z'n weg wel weer naar mij toe gevonden. Tja, dat is nou een van de mindere kanten van zwanger zijn: dat de geuren zich zo aan je opdringen, en luchtjes die op zich niet eens verkeerd zijn, na een poosje veranderen in een ware plaag. Hopelijk verdampt het snel, en anders haal ik nieuwe matrassen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk als je wilt reageren! Ik wil er zelf graag eerst naar kijken voordat ik besluit of ik de reactie publiceer.
Reacties die de privacy van mijn gezin aantasten zal ik niet doorlaten. Ben je het niet eens met wat ik schrijf? Dat mag je gerust laten weten. Reacties die worden geschreven op basis van respect voor elkaars standpunten zal ik zeker toelaten.