Een ongewone verjaardag

 Gisteren was mijn verjaardag. Gisteren was dus ook de dag dat ik naar de kaakchirurg ben geweest, en het was maar goed dat ik die afspraak niet heb uitgesteld, want ik werd zo langzamerhand ziek van de ontsteking.

Gelukkig trof ik een zeer bekwame kaakchirurg - zegt mijn gevoel - want het is me reuze meegevallen. Als je je ogen dichthoudt zie je niet hoeveel bloed er door het slangetje voor je gezicht wordt opgezogen, en als je je niet al te veel probeert voor te stellen wat hij precies aan het doen is, kun je heus ontspannen in de stoel zitten en wachten tot het is afgelopen.
Na een half uurtje liep ik met een zak ijs tegen mijn wang gehoorzaam naar de ziekenhuisapotheek om pijnstillers en spoelmiddel (vervanging voor tandenpoetsen de eerstkomende dagen) te halen. De rest van de dag heb ik me heel rustig gehouden en kwam het verjaardagsgevoel in volle hevigheid opzetten toen de junioren mij met cadeautjes begonnen te overladen.

Als je nog wat ideetjes wilt wat je kunt geven aan iemand die alles al heeft:

• misschien is er toch nog iets kapot of roestig? zo kon ik vragen - en krijgen - een koffiebus, een beschuitbus, een trommel voor ontbijtkoek, een pannelikker en een flesseschraper
• soms krijgen mensen ineens een nieuwe hobby. Ik heb een paar boeken over patroontekenen gekregen - vernieuwde edities waarin de mogelijkheden van deze tijd (zoals rekbare stoffen en gebruik van computer) zijn verwerkt. De boeken zijn van Winifred Aldrich en in het Engels.
• van mijn dochter kreeg ik afgelopen weekend toen ze even vanuit het hoge noorden was afgedaald, een tube handcrème van Rituals. Om in het zicht te zetten en om vaak te gebruiken, zodat ik veel aan haar kan denken.
• van onze oudste junioren kreeg ik een waardebon voor een koffiehuis/broodjeszaak om samen met mijn man te gebruiken. Heel origineel verpakt in een koffiebeker met een laagje koffiebonen. Soms vraag je je af hoe mensen aan die leuke ideeën komen!

's Avonds zat ik nog steeds te wachten op een opkomende pijn op wanghoogte. Uiteindelijk heb ik toch maar zo'n zakje pijnstiller genomen, want behalve pijnstillend - wat niet nodig was - werkt het ook ontstekingsremmend, en ik wilde niet met koorts wakker worden. Hetgeen niet gebeurde. En nu zit ik te twijfelen of ik die pijnstillers nog wel zal gebruiken. Het doet gewoon geen pijn. Iemand een goed advies?

Inmiddels heb ik het advies opgevolgd om gewoon de kaakchirurgie te bellen. Pijnstillers mag je laten staan als je geen pijn hebt. Gelukkig maar!

Keukenhulpjes

 Wij eten één keer per jaar erwtensoep, het liefst als het echt winter is. Omdat niet zeker is of we dit seizoen nog 'echt winter' krijgen - en stiekem zit ik daar ook niet op te wachten - aten we afgelopen weekend de langverwachte erwtensoep. Sommigen zaten er trouwens niet echt op te wachten, maar één junior vroeg er regelmatig om... Soms is het lastig om iedereen tevreden te houden.

Het recept is al tijden een klassieker uit de Allerhande. Met heel veel snijwerk. De kleine junioren kwamen helpen. De 4-jarige sneed de sprieten bleekselderijstengel in steeds groter wordende stukjes, de 6-jarige kon er geen genoeg van krijgen. na de groente kwam de aardappel, na de aardappel de rookworst. Die moest in plakjes, maar dat was hem niet genoeg, de dunne plakjes rookworst moesten stuk voor stuk - en soms een heel stapeltje tegelijk - ook nog in kleine blokjes worden gesneden.

Voortaan weet ik wie ik in de keuken aan het werk kan zetten!

Geen goede kok

 Zeg ik tegen onze 4-jarige: vanavond eten we zuurkool.

Wat denk je dat hij antwoordt? "Jij mag nooit meer koken".

Gemberkoek

 

De naam is misschien verwarrend (de meesten verstaan onder gemberkoek ontbijtkoek met stukken geconfijte gember), maar dat zal wie van gember houdt, weinig uitmaken. Je kunt de hoeveelheid gember trouwens ook aanpassen aan de smaak, er zit slechts gemberpoeder in deze koek. Je kunt het zelfs vervangen door iets heel anders, maar als we daarmee aan de gang gaan, heeft geen enkel recept zin. Oorspronkelijk (in een oud C1000-magazine) heette dit recept trouwens 'gemberbiscuit'. Dit recept wordt hieronder weergegeven, je kunt zelf eventueel de hoeveelheid suiker verminderen, of bijvoorbeeld glutenvrij meel gebruiken met bakpoeder, zoals wij dat afgelopen weekend deden (de koek valt dan wel meer uit elkaar). Deze koek is trouwens ook supersnel klaar.

Gemberkoek

100 g zelfrijzend bakmeel - 100 g havermout* - 100 g donkere basterdsuiker - 2 theelepels gemberpoeder - zout - 125 g gesmolten boter

Verwarm de oven voor op 175 graden. Meng in een kom alle ingrediënten tot een homogeen deeg. Druk het deeg uit in een (ingevette, hoewel ik me afvraag hoeveel zin dat heeft met zoveel boter in een recept) boterkoekvorm van 24 cm doorsnede. Bak de koek in 30 - 35 min. bruin en gaar. Laat in de vorm afkoelen, verdeel tijdens het afkoelen de koek alvast in 12 punten of in vierkantjes.

*als je glutenvrij meel gebruikt, ook glutenvrije havermout gebruiken!

Havermoutkoekjes

 Volgens het oorspronkelijke  recept worden dit 30 tot 40 koekjes, maar wij maakten er 20 van, zodat er geen enkele reden is om er nog één te nemen. Je krijgt dan een royaal formaat koekjes.

Het recept komt uit een H-O havermout kookboekje, maar wij hebben wel het een en ander bijgespijkerd aan de werkwijze.

Havermoutkoekjes (20)

200 g H-O havermout - 150 g gesmolten boter - 150 g suiker - 2 eetl melk

Roer alle ingrediënten in een kom door elkaar. Bekleed een of twee bakplaten met bakpapier. Verdeel het deeg in 20 (of 24, of een ander aantal) losse bergjes over de bakplaten. Gewoon bij de grotere wat afhalen en aan de kleine toevoegen tot ze allemaal 'eerlijk' zijn. Druk de bergjes uit tot koekformaat, houd alles een beetje netjes bij elkaar (die losse kruimels zijn véél te lekker). Houd er rekening mee dat ze nog iets uitlopen tijdens het bakken.

Bak de koekjes 20 minuten bij 175 graden.

Asjemenou

Onze kinderen zijn eigenlijk nooit ziek. Bijna nooit. Heel af en toe. De 6-jarige is daarop geen uitzondering. Hij had dan ook nog nooit meegemaakt dat zijn keel ontstoken was. Toen hij wakker werd, en niet meer kon slikken, en het ook nog eens vreselijk pijn deed daar, was er voor hem dan ook maar één conclusie mogelijk:

"ik heb mijn keel ingeslikt".

Arnhemse meisjes

De junioren hebben weer een koekjesrecept met succes uitgeprobeerd: Arnhemse meisjes! Niet moeilijk, wel heel lekker: de basis is gewoon bladerdeeg, ingekwast met suikerstroop en extra met suiker bestrooid.

Officieel horen Arnhemse meisjes ovaal van vorm te zijn. Wij sneden gewoon vierkantjes uit het bladerdeeg. Zo gaat het sneller en verlies je geen restjes. Ook een voordeel is dat je zelf kunt bepalen hoe groot of hoe klein de koekjes worden. Al is dat geen garantie dat je er langer mee doet...

Arnhemse meisjes (30 stuks)

6 plakjes bladerdeeg - kristalsuiker

Laat het bladerdeeg ontdooien. Weeg 50 g suiker af en 50 ml water (50 ml water is ook 50 g voor het geval je het op de weegschaal doet). Doe het water met de suiker in een pannetje en kook even tot alle suiker is opgelost. Verwarm de oven voor op 220 graden. Leg de plakjes bladerdeeg op elkaar en rol uit tot een rechthoek van ongeveer 22 x 30 cm. Kwast de bovenkant van het deeg in met de suikerstroop, bestrooi daarna met kristalsuiker. Snijd het deeg in 30 vierkantjes (of in een andere vorm), en bak ze 15-20 minuten. 

Je hoeft ze niet af te laten koelen - warm zijn ze ook lekker!